Contact voor studenten ebook: studiovbmedia@gmail.com tav Stefan Vlaminckx.
“Dit boek moest er komen”.
Aan het woord is Stefan Vlaminckx, auteur van De Bende van Hiernaast
“Dit boek moest er, zeker in de voor de jeugdzorg zo roerige tijden, komen.
Want deze ode aan 25 jaar gespecialiseerde pleeg- en crisisopvang, is niet alleen een eerbetoon aan de pleegouders uit dit boek, maar aan al die pleegouders waar het wel lukt.
Het allemaal helemaal goed gaat. Die pleeggezinnen waar je als uithuisgeplaatst kind terecht komt, en jou alles gegeven wordt wat je nodig hebt om een prachtige toekomst tegemoet te gaan.
Want die zijn er! Of die er zijn!
Je hoort er nooit wat over. Wij, de buitenstaanders, wij horen alleen alle doffe ellende.
En daarom moest dit boek er komen.
Ook kan ik niet ontkennen dat ik er ook een heel persoonlijke reden voor had, om te beginnen met het vertellen van dit verhaal.
Ik ben namelijk zo’n kind. Zo’n kind dat eigenlijk naar een pleeggezin had gemoeten. En verrassing, dat lag niet eens aan mijn moeder (Ik groeide op met een oudere broer, in een gezin met alleen maar een moeder.).
Iedereen, inclusief mijn ma, wisten of voelde aan, het gaat niet goed met Stefan. Maar ik kon niet vertellen wat er was. En ondertussen bleven mijn schoolprestaties op peil, had ik volop vriendjes en had mijn moeder het samen met de jeugdzorg, het al druk genoeg met het in gareel houden van mijn broer..
Ik noem het over het hoofd gezien. En daarom schreef ik niet alleen een goed verhaal. Maar schreef ik ook op wat ik denk dat ik gemist heb in mijn jeugd. En nu u weet hoe het gekomen is, dan nu het verhaal van De Bende van Hiernaast.
Maak kennis met de allermooiste bende van Nederland!
Pa en Ma (Ze hebben natuurlijk ook gewoon een naam, maar in dit boek heten ze Pa en Ma) doen als ik in hun gezin kom al dik 25 jaar aan pleeg- en crisisopvang. Pleegopvang als in het bieden van een permanent nieuw thuis aan kinderen, vaak met een flinke rugzak aan trauma’s, problematiek en al dan niet aangeboren afwijkingen (Afwijkingen klinkt zo cru, maar een niet aangeboren hersenbeschadiging is dus een afwijking van wat het zou moeten zijn).
En dat doen ze volgens een strak regime. Toch vinden geen van de kinderen hen strenge ouders. Wel consequent, eerlijk, duidelijk en empathisch. Dat komt omdat zij al hun kinderen onvoorwaardelijke liefde geven, duidelijke grenzen en een eerlijke behandeling. Daar heb ik op voortgeborduurd door kinderen in hun gezin te plaatsen wiens verhaal mij ooit verteld is, ter ore is gekomen of waarover ik gelezen heb.
En zo leert u kleine Marie, Diego, Jan, Frank, Mariëlle, en eigen kroost Ries en Betje kennen. En Bas niet te vergeten, die op een dag bij de Bende wordt gebracht door een colonne gepantserde wagens, volgeladen met zwaar bewapende politieagenten. Allemaal hebben ze iets verschrikkelijks meegemaakt voordat ze bij De Bende van Hiernaast komen. En toch is de onderlinge saamhorigheid, liefde en trouw groot.
En het is net een echte Bende! Met een heuse afdeling Geweld, een team leiders wiens gezag nooit ter discussie staat en een onderlinge competitieve sfeer die jou als getraumatiseerd kind het gevoel geeft dat ook jij onmisbaar bent in deze club. “Want zelfs de stoerste binken stierven hier een langzame hongerdood, als wij er niet waren.” had kleine Marie (4) Ma al vele malen nagepraat. En daardoor lieten Pa en Ma het opvoeden zoveel mogelijk over aan de kinderen onderling. Want waar de natuurlijke loop der dingen ervoor zorgde dat de kinderen elkaar de juiste weg wezen, moest je vooral niet teveel opvoedkunde in de weg laten lopen, aldus Ma.
Stefan Vlaminckx, auteur van De Bende van Hiernaast
Stefan Vlaminckx (‘s-Hertogenbosch, mei 1972) is hulpverlener, VN Ambassadeur voor het aanvullende mensenrechtenverdrag gehandicapten en inclusieve samenleving en ontwikkelaar van het eerste VBHC thuisbegeleidingsconcept (runner up European VBHC prize competition 2020) in Europa.
Zelf gepokt en gemazeld in de ggz, heeft na 20+ jaren behandeling en ondersteuning zijn draai gevonden in het helpen van de kwetsbare mens en het verdedigen van patiënten- en mensenrechten van mensen in de gesloten ggz en hen met een afstand tot de maatschappij. Autodidact, met pitbullachtige kwaliteiten waar het het bestrijden van onrecht is, die zijn kwetsbare doelgroep ervan weerhoudt het maximale uit zichzelf te halen.
Na een verschrikkelijke jeugd, waarin misbruik, mishandeling, seksuele uitbuiting en affectieve verwaarlozing aan de orde waren, besloot hij begin jaren 90 van de vorige eeuw dat het zo niet verder kon, en is hij in behandeling gegaan bij ggz. Primaire hulpvraag: Wordt ik, net als mijn broer en vader, ook een gevaar voor mijn omgeving en vooral kinderen, nu dat ik ernstig misbruikt ben? Dat bleek, gelukkig, mee te vallen. Want niet iedere misbruikte gaat ook zelf misbruiken. Wel heeft behandeling hem die inzichten gebracht waardoor hij ging begrijpen welke processen daaraan ten grondslag liggen, en hoe hij zijn grote geweten en intelligentie meehad om hem te beschermen. Tegen de val van ontsporen richting delict gedrag. En tegen de vooroordelen die hem, zijn hele volwassen leven lang, hebben gehinderd in het vrij en onbevangen leven van zijn mooiste leven. “Ik ben wie ik ben door wat ik heb meegemaakt, maar vooral, hoe ik me heb proberen staande te houden in een wereld die nooit echt zal begrijpen wat het met mij gedaan heeft dat ik in mijn vroege jeugd over het hoofd ben gezien.”. Stefan is sinds zijn huwelijk met Elizabeth strandde op een korte periode na, vrijgezel gebleven en woont sinds een aantal jaren weer in zijn geliefde geboorteplaats ‘s-Hertogenbosch.
